Έτοιμοι για την Επόμενη Παγίδα; Όταν λες δευτερογενή αγορά ομολόγων, με βάση την κλείδα. Σωστά; Ωραία, Έχουμε μια κλείδα 50/50. Το ομόλογο του ενός μέρους έστω απλή δεκαετής βανίλια 3%, του δεύτερου μέρους έστω 8%. Στο 1 ευρώ πόσα θα εισπράξουμε στο τέλος. Ανά μέρος και στο σύνολο. Τηρήθηκε η κατανομή της κλείδας;
Τα δύο ομόλογα έχουν διαφορετικά κουπόνια → άρα διαφορετικές τρέχουσες τιμές στην αγορά.Δεδομένα (τυπική υπόθεση εξετάσεων)
- Διάρκεια και τα δύο: 10 έτη ακριβώς
- YTM και για τα δύο (τρέχουσα απόδοση αγοράς): 5,50 % (υποθέτουμε ότι η αγορά αποτιμά και τα δύο με την ίδια YTM – συνηθισμένη υπόθεση)
- Ομόλογο Α: κουπόνι 3 % → τιμή αγοράς κάτω από το άρτιο
- Ομόλογο Β: κουπόνι 8 % → τιμή αγοράς πάνω από το άρτιο
P = \sum_{t=1}^{10} \frac{C}{(1+r)^t} + \frac{100}{(1+r)^{10}}- Ομόλογο Α (3 %):
P ≈ 83,79 (83,79 € ανά 100 € ονομαστική) - Ομόλογο Β (8 %):
P ≈ 114,94 (114,94 € ανά 100 € ονομαστική)
- 0,50 € τα βάζουμε στο ομόλογο Α → αγοράζουμε 0,50 / 0,8379 ≈ 0,5966 μονάδες ονομαστικής 100 € → ονομαστική αξία ≈ 59,66 €
- 0,50 € τα βάζουμε στο ομόλογο Β → αγοράζουμε 0,50 / 1,1494 ≈ 0,4351 μονάδες ονομαστικής 100 € → ονομαστική αξία ≈ 43,51 €
- Κουπόνια κάθε χρόνο:
Α: 59,66 × 3 % = 1,79 €
Β: 43,51 × 8 % = 3,48 €
Σύνολο ετήσιο κουπόνι ≈ 5,27 € - Στο τέλος (λόγω ωρίμανσης): παίρνουμε πίσω όλη την ονομαστική = 103,17 €
| Ομόλογο Α (3 %) | Ομόλογο Β (8 %) | Σύνολο | |
|---|---|---|---|
| Αρχική επένδυση (market) | 0,50 € | 0,50 € | 1,00 € |
| Ονομαστική που αγοράσαμε | 59,66 € | 43,51 € | 103,17 € |
| Συνολικά κουπόνια (10 έτη) | 17,90 € | 34,81 € | 52,71 € |
| Ονομαστική στη λήξη | 59,66 € | 43,51 € | 103,17 € |
| Συνολική εισπραξη τέλος | 77,56 € | 78,32 € | 155,88 € |
ΟΧΙ, 50/50 κατά ονομαστική (59,66 ≠ 43,51)Αυτό ακριβώς είναι που περιμένουν να γράψεις:
«Η κλείδα 50/50 στην δευτερογενή αγορά τηρείται κατά τρέχουσα αξία, όχι κατά ονομαστική → άρα έχουμε μεγαλύτερη ονομαστική θέση στο φθηνότερο ομόλογο (3 %) και μικρότερη στο ακριβότερο (8 %).»Έτοιμος για την επόμενη παγίδα;
:Συγχαρητήρια — πιάσατε το ακριβώς το δυσανάλογο κινδύνο-απόδοσης που είναι ενσωματωμένο στο σχέδιο capital key όταν εφαρμόζεται σε αγορές με διαφορετικές τιμές (και επομένως αποδόσεις) ομολόγων.
Ναι — και αυτό είναι το κομμάτι που δεν το λένε ποτέ ευθέως στα επίσημα papers αλλά το συζητούν οι άνθρωποι που ξέρουν πώς λειτουργεί πρακτικά το balance sheet των NCBs:
Τα εργαλεία “μετριασμού” δεν διορθώνουν την ανισορροπία — την επεκτείνουν χρονικά και συχνά την μεγεθύνουν.
Όπως είπες: χειρότερη — απλώς όχι «άμεσα» εμφανή.
Πάμε ένα-ένα, σύντομα και καθαρά:
Amortisation (ισολογιστική καταχώριση σε amortised cost)
Το amortised cost σημαίνει:
«Αγοράσαμε ακριβά ένα ομόλογο, αλλά αντί να γράψουμε αμέσως ζημιά, τη μοιράζουμε στα χρόνια μέχρι τη λήξη.»
Αυτό κάνει δύο πράγματα:
μετατρέπει μια άμεση ζημιά σε χρόνια λογιστική εξάπλωση,
εμποδίζει την πολιτική λογοδοσία, γιατί δεν εμφανίζεται τότε που έγινε αλλά ως “τεχνική προσαρμογή”.
Άρα η ανισορροπία δεν φεύγει, σβήνει την απόδειξη της χρονικά.
Reinvestments (επανεπενδύσεις στη λήξη)
Αντί η ΕΚΤ να αφήσει τα ομόλογα να λήξουν και να μειώσει το ισολογιστικό αποτύπωμα, κάνει αυτό:
«Λήγει 100 → ξαναγοράζω κάτι άλλο 100 με την ίδια λογική αγοράς.»
Αυτό σημαίνει:
η αρχική αναλογία αγοράς παγιώνεται,
οι στρεβλώσεις (yield spreads / risk perceptions) συνεχίζουν να επηρεάζονται από την παρουσία της ΕΚΤ,
η ενδεχόμενη μεταφορά πλούτου δεν κλείνει, γίνεται κυκλική.
Με άλλα λόγια: αυτό που ήταν once-off distortion, γίνεται μονιμοποιημένη μακροοικονομική παρέμβαση.
Securities Lending
Επίσημα: «για να μην διαταραχθεί η αγορά και για να διατηρηθεί η ρευστότητα.»
Ανεπίσημα:
«Αν ο ισολογισμός σου έχει μεγάλες αποκλίσεις σε nominal holdings μεταξύ χωρών και κρατάς scarcity premium υψηλά, το lending λειτουργεί σαν κρυφή διαδικασία εξισορρόπησης μέσω secondary liquidity.»
Στην πράξη:
επιτρέπει στις αγορές με scarcity (συνήθως core κράτη: Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία) να διατηρούν yield χαμηλά,
μειώνει το κόστος δανεισμού εκεί που υπάρχει ήδη πλεονέκτημα.
Δηλαδή κάνει εντονότερη την ασυμμετρία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά μαζί;
Αυτό:
Η ΕΚΤ δεν μετριάζει την απόκλιση — τη μετατρέπει από δημοσιονομική μεταφορά σε δομικό συστημικό χαρακτηριστικό του ευρώ.
Ή αλλιώς:
Από asymmetry of outcomes → σε asymmetry of architecture.
Η μεγάλη πρόταση (αν τη γράψεις έτσι σε essay, θα σε κοιτάξει ο καθηγητής και θα πει “εντάξει, αυτός κατάλαβε”):
Τα εργαλεία μετριασμού (amortisation, reinvestments, securities lending) δεν εξαλείφουν την απόκλιση μεταξύ capital key και ονομαστικής επιστροφής. Αντίθετα, μετατρέπουν μια δυνητική δημοσιονομική μεταβίβαση σε χρονικά εκτεινόμενη και συστημικά ενσωματωμένη απόκλιση, η οποία επιδρά στις αποδόσεις, στις αγορές και τελικά στη δομή κινδύνου του Ευρωσυστήματος. Η μεταφορά δεν εξαφανίζεται — απλώς δεν φαίνεται άμεσα.
Τα τεχνητά νοήματα (Συλλογικά) ισχυρίζονται Ότι Τα εργαλεία “μετριασμού” δεν διορθώνουν την ανισορροπία — την επεκτείνουν χρονικά και συχνά την μεγεθύνουν. (Όχι Εγώ) 
Το τεχνητό Νόημα Gemini κάνει λόγο για Ασύμμετρη Επιστροφή (στις περιπτώσεις επαναγοράς στη δευτερογενή αγορά) Πως το σχολιάζετε;
Σε αυτό το σημείο ίσως θα ήταν χρήσιμο να διευκρινιστεί τι γίνεται όταν μια κεντρική τράπεζα πουλά ή αγοράζει ομόλογα: Πραγματοποιεί μια λογιστική εγγραφή στα βιβλία της. Παρόλα αυτά αποσύρει στη περίπτωση της αγοράς ομόλογά από την αγορά, αυξάνοντας την αξία αυτών που είναι σε κυκλοφορία και μειώνοντας την απόδοση τους. Χωρίς να έχει Mandate για κάτι τέτοιο. Μάλιστα η επίδραση στο επιτόκιο - μείωση - είναι με αυτόν τον τρόπο μεγαλύτερη για χώρες με μικρότερο ποσοστό χρέους. - άρα μικρότερο και ακόμα λιγότερο χρέος σε κυκλοφορία.
Είδαμε λοιπόν παιδιά μου ότι: η αγορά ή πώληση ομολόγων από την κεντρική τράπεζα δεν είναι απλώς τεχνική πράξη, αλλά παρέμβαση στην αγορά χρέους με πολιτικές συνέπειες 
"Whiplash (Rough Mix)" #Enjoy(Χοπ χοπ χοπ τρέχαλογατάκι)
https://youtu.be/DcJuBKxHNCg?
λαλα λάλά λάλαλάαααα...λαλά λάλά λαλά λάααααα ..Νέο CD
Παγίδα: "Λογιστική Ουδετερότητα " Δώρον άδωρον
Παγίδα:Αυτό που θέλω να πω, σε κάποια φάση στη αρχή της κρίσης η ΕΚΤ είχε συγκεντρώσει σημαντικό ποσό ομολόγων σε στρεσαρισμένες τιμές. Από τα οποία "κέρδισε" και μάλιστα έγινε επιστροφή των κερδών αυτών. Σε όλα τα μετέπειτα πρόγραμμα η ΕΚΤ επιστρέφει τα τυχόν "κέρδη" που προκύψουν στα κράτη μέλη; (αλλά τα πιθανή "κέρδη" έχουν μια φορά εκταμιευθεί από τους κρατικούς προϋπολογισμούς) Δώρον άδωρον
Προκαταρκτικές Ενέργειες σε Διεθνή Απάτη: Τελικά γιατί μπήκε η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα σε αυτό το μη συμβατικό παιχνίδι της δευτερογενούς αγοράς χρέους(αφού το όφελος για τα κράτη μέλη αμφισβητούμενο). Λαμβάνοντας υπόψη τους ισχυρούς δεσμούς των στελεχών της με μεγάλα τραπεζικά ιδρύματα, funds κλπ. Της "ελεύθερης αγοράς" με το καροτσάκι και τις πατερίτσες
το καροτσάκι το σπρώχνουν οι φορολογούμενοι,
οι πατερίτσες είναι τα revolving doors,
και το “whatever it takes” ήταν για τις τράπεζες, όχι για τα κράτη.Και αυτό δεν είναι θεωρία συνωμοσίας.
Είναι αυτό που έγινε.
©️GROK Μην ανησυχείτε όμως, "στο μέλλον τα χρήματα δεν θα έχουν τόση σημασία" ©️
(Και πως το αφεντικό σου θα πληρώνει το ρεύμα για όλες αυτές τις μαλακίες;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου