Μια σύντομη αναφορά στην-εξέλιξη του πληθωρισμού παρέχουν τα παρακάτω δεδομένα σχετικά με τις μεταβολές των τιμών στις διάφορες χώρες. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 70, ο μέσος ετήσιος ρυθμός αυξήσεως του πληθωρισμού - με βάση το δεικτη Τιμών Καταναλωτή - ήταν στην Ελλάδα 12,3%, στις ΗΠΑ ό,7%, στη Γαλλία 9% , στη Βρετανία 13,2%, στο Μεξικό 157% στη Βραζιλία 28,3% , στην Αργεντινή 117% και στη Χιλή 103% (1984).
Στη δεκαετία 1973-1983, ο μέσος δείκτης- πληθωρισμού έφτασε στη χώρα: μας στο 18,77/1 ( Πίνακας No 1.1 >. Αναφορικά με τις επιπτώσεις του πληθωρισμού στις οικονομικές μονάδες, λόγω μη προσάρμοσης των λογιστικών καταστάσεων , σημειωνονται περιληπτικά τα ακολούθα :
1. Τα κέρδη των επιχειρήσεων που προκύπτουν με βάση το. δεδομένο: του ιστορικού κόστους είναι σε μεγάλη έκταση πλασματικά.
Όταν τα έσοδο μετρούνται σε δραχμές τρέχουσας αγοραστικής δυνάμεως, ενώ το κόστος της ηαραχ;ωχ;ης ε ivo: ι ένα με ι # μια ο:Ε,ιών τρέχουσας κο:ι ιστορικής αγοραστικής δυνάμεως. Πραχμοτ ι, ορισμένες δαπο:νες αποδίδονται σε δραχμές παλαιάς αγοραστικός δυνάμεως (αποσβέσε ι ς> , άλλες· μετρώνται σε δραχμές σχετικό: πρόσφατης αγοραστικής δυνό;μεως <αηαθέμο.το.> , ενώ άλλες απεικονίζονται σε δραχμές τρέχουσας αγοραστικής δυνάμεως ίνο:υλοι ,έ'ξοδα πωλήσεων). θο: πρέπει να τονισθεί Οτι ο υπολογισμός των αποσβέσεων επί του ιστορικού κόστους των στοιχείων του nayiou ενεργητικού δίνει ποσό: ανεπαρκή, τα οποία δεν ανταποκρίνονται στις αναχκες αυτοχρηματοδοτήσεως, ε%'ώ παρό:λληλα είναι πιθανόν να οδηχόσει σε ανάλωση κεφαλαίου. Η συσχέτιση νομισματικών μονάδων μ«.ε διαφορετική αγοραστικό δύναμη «ία τον προσδιορισμό των αποτελεσμάτων έχει σαν συνέπεια το: κέρδη να προκύπτουν από τη διο:φορό: at ιών διαφορετικής- συνθέσεως. Πράγματι, η συσχέτιση των εσόδων ( νομισματικές αί,ιες- τρέχουσας ο:χορο:ατ ι κός δυν&μεως > με το κόστος (μειχμιο: τρεχουσων και ιστορικών αξιών) οδηγεί σε πληθωριστικό: κέρδη η αλλιώς σε πλασματικά κέρδη· 2.0 εσφαλμένος προσδιορισμός του ο:ποτελέσματος μιπορεί να οδηγήσει σε διανομό πλασματικών κερδών και επιπροσθέτως συνεπάγεται αυξημένη φορολοχία, ο:φου οι φόροι υπολογίζονται επι των ονομαστικών και όχι επί των πραγματικών κερδών. Αποτέλεσμα αυτών είναι η απώλεια κεφαλαίου και συνεπώς οι απαιτήσεις σε πρόσθετα κεφάλαιο:, &ιο: τη διατήρηση το υ ίδιου επίπεδου δυναμικότητας-, νο: αυξάνονται με εηακόΛαυθο την αλλοίωση της· κεφαλαιακής- διαρθρώσεως- των επιχειρήσεων. Ειδικότερα χ; ta το θέμα της φορολογίας των επιχειρήσεων en ι των ονομαστικών (πληθωριστικών) και Οχι επί των πραγματικών κερδών, ο William Nordhouse (1972) αναφέρει οτι στις- ΗΠΑ το: κέρδη των εταιρειών μετά την αφαίρεση των φορών μειώθηκαν ο:πό 107. το 1965 σε 52, μέχρι 5,5% το 1970. Στο μεταξύ ο πραγματικός- φόρος- από 38, 7 Λ το 1965 ανήλθε σε 48,ό% το 1970. Αποτέλεσμα των εξελίξεων αυτών ήταν νο: μειωθεί η συμμέτοχη της αυτοχρηματοδοτήσεως- στο σύνολο των νέων επενδύσεων στις- ΗΠΑ, με συνέπεια να αλλάξει π κεφαλαιακή διάρθρωση των εταιρειών.
1.2 Λογιστική Αντιμετώπιση των Συνεπειών του Πληθωρισμού Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκαλεί ο πληθωρισμός· στη δραστηριότητα των επιχειρήσεων ano την εφαρμογή της Λογιστικής- του Ιστορικού Κόστους-, • διαμορφώθηκαν και αναπτύχθηκαν μέθοδοι αντιμετωπίσεως· τους, όπως- είναι η Λογιστική του Γενικού Επίπεδου Τιμών (Λ.Γ.Ε. Τ) κο:ι η Λογιστική της - Τρέχουσας- Αξίας ύι.Τ.Α> με τις- παραλλαγές- της. Ολες· οι πιο πΟ:νω μέθοδοι αναφέρονται ως- Λοχιστική Πληθωρισμού. 0 George 0. May (1949) παραθέτοντας- την άποψη του κια το ίδιο θέμα, ανέφερε: «...Μεγάλη επιτυχία στον υπολογισμό του ε ι σοδήματος- θα ήταν αν κατορθωνοτανί α) τα έσοδα και τα έξοδα να αναφέρονται σε μονάδες της ίδιας- αγοραστικής· δυνάμεως-, και β) η συμπεριφορά όλων των ειδών κόστους να ήταν ομοιoyενής.» < σε λ.42)
IΩANNHE Κ. ΠΑΓΓΕΙΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΧΟΛ Η ΠΕΙΡΑΙΑ 1987
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου